Pedagog – p. Małgorzata Nagórska
Poniedziałek – 8.30 – 13.40
Wtorek – 8.00 – 13.00
Środa – 11.40 – 14.40
Czwartek – 8.30 – 13.30
Piątek – 8.50 – 12.50
Pedagog – p. Małgorzata Nagórska
Poniedziałek – 8.30 – 13.40
Wtorek – 8.00 – 13.00
Środa – 11.40 – 14.40
Czwartek – 8.30 – 13.30
Piątek – 8.50 – 12.50
Psycholog szkolny p. Żaneta Makowiecka
Poniedziałek – 8.00 – 11.25, 12.55 – 15.30
Wtorek – 8.00 9.40, 12.55 – 15.30
Środa – 8.00 – 10.40
Czwartek – 12.55 – 14.35
Piątek – 8.55 – 16.20
W naszej szkole psycholog zajmuje się:
W roku szkolnym 2018/ 2019 zajęcia logopedyczne prowadzą:
p. Wanda Kaliściak
p. Beata Skóra
Wanda Kaliściak
Poniedziałek – 13.20 – 16.20
Wtorek – 12.45 – 13.45
Środa – 8.55 – 9.55
Czwartek – 10.35 – 11.35
Piątek – 9.40 – 10.40
Beata Skóra
Poniedziałek – 9.50 – 14.00
Wtorek – 8.55 – 12.55
Środa – 12.25 – 16.25
Czwartek – 11.25 – 17.15
Piątek – 10.45 – 16.45
Logopedzi zajmują się dziećmi z zaburzeniami mowy.
1. Prowadzą badania wstępne uczniów z kl. 1, w celu ustalenia stanu mowy, w tym mowy głośnej.
2. Kontrolują stan mowy uczniów z kl. 2-3 zakwalifikowanych na kontynuację terapii logopedycznej.
3. Dokonują diagnozy logopedycznej oraz odpowiednio do jej wyników –organizują pomoc logopedyczną.
4. Prowadzą rozmowy- wywiady z rodzicami uczniów nowoprzyjętych na zajęcia logopedyczne, w celu przekazania informacji o stanie mowy dzieci oraz ustalenia zasad współpracy.
5. Współpracują z wychowawcami klas uczniów uczęszczających na zajęcia logopedyczne – informują o problemach i postępach logopedycznych.
Udzielają konsultacji logopedycznych rodzicom.
6. Monitorują postępy uczniów w czasie trwania terapii logopedycznej w oparciu o prowadzone badania.
Zajęcia terapii logopedycznej odbywają się w specjalnie przygotowanej pracowni, wyposażonej w odpowiednie pomoce i sprzęt logopedyczny. Prowadzone są raz w tygodniu indywidualnie lub w grupach dwuosobowych.
Głównym celem specjalistycznych zajęć terapii logopedycznej jest nabywanie i podnoszenie sprawności artykulacyjnej oraz likwidowanie i korygowanie wad wymowy u dzieci z takimi problemami.
Terapia logopedyczna pozwala przezwyciężyć u dzieci z wadami wymowy kryzys szkolny, który przejawia się w trudnościach w czytaniu, pisaniu i mówieniu.
Wanda Kaliściak
KĄCIK LOGOPEDY
Dlaczego warto dbać o prawidłowy rozwój mowy dziecka?
Wspieranie rozwoju mowy dziecka oraz terapia już istniejących zaburzeń mowy to zapobieganie trudnościom i niepowodzeniom szkolnym. W dalszej perspektywie – to również zapewnienie dziecku jak najlepszych warunków do osiągania sukcesów życiowych (zawodowych, osobistych).
Jak rodzice mogą wspierać rozwój mowy?
Przykłady ćwiczeń i zabaw logopedycznych do wykorzystania w domu:
Beata Skóra, logopeda
Terapeuta pedagogiczny – p. Sylwia Wawrzyńska
Poniedziałek -12.45 – 16.25
Wtorek – 12.45 – 16.25
Środa – 12.45 – 16.25
Czwartek – 11.40 – 12.30, 12.45 – 16.25
Piątek – 8.00 – 9.45, 11.40 – 12.30, 12.45 – 16.25
Terapeuta pedagogiczny – p.Sabina Furmańska
Poniedziałek – 9.50 – 11.30
Wtorek – 8.00 – 8.45
Środa – 8.00 -8.45, 9.50 – 10.35, 12.55 – 13.40
Czwartek – 8.55 – 9.40, 12.55 – 14.35
Piątek – 12.55 – 15.30
POMOC PEDAGOGICZNO-PSYCHOLOGICZNA OFEROWANA PRZEZ SZKOŁĘ DZIECIOM ROZPOCZYNAJĄCYM NAUKĘ SZKOLNĄ
Terapeuci pedagogiczni prowadzą terapię z dziećmi mającymi specyficzne trudności w nauce czytania i pisania.
Zaburzenia procesu czytania i pisania określa się trzema odrębnymi nazwami: dysleksja, dysgrafia, dysortografia. Dysleksja to trudności w opanowaniu umiejętności czytania, dysortografia – trudności w opanowaniu umiejętności poprawnego pisania, dysgrafia – trudność osiągania dobrego poziomu graficznego pisma.
Specyficzne trudności w opanowaniu czytania i pisania dotyczą dzieci, które pomimo prawidłowego rozwoju umysłowego i korzystnych warunków szkolnego uczenia się nie mogą w przewidzianym czasie nauczyć się poprawnie pisać i czytać.
Terapia pedagogiczna jest specjalistycznym działaniem mającym na celu usunięcie przyczyn i objawów trudności w uczeniu się, a w konsekwencji oddziaływań terapeutycznych – eliminowanie niepowodzeń szkolnych. Jej efektem powinna być zmiana postawy ucznia wobec trudności w uczeniu się, wzrost motywacji do nauki, opanowanie umiejętności poprawnego pisania i czytania, a także wyeliminowanie błędów.
Jest to system zintegrowanych działań mających charakter korekcyjno – kompensacyjny realizowanych przez nauczyciela terapeutę przy współpracy z nauczycielami i rodzicami dziecka.
Oznacza to, że działania te są ukierunkowane na usprawnianie zaburzonych funkcji (korekcja) oraz na wspomaganie funkcji dobrze rozwijających się (kompensacja), które mogą stać się dla zaburzonych podporą lub zastąpić je w razie potrzeby.
Głównym celem terapii pedagogicznej jest stymulowanie i usprawnianie rozwoju funkcji psychomotorycznych, biorących udział w procesie nabywania umiejętności czytania i pisania poprzez:
– ćwiczenie koncentracji uwagi
– rozwijanie spostrzegawczości
– usprawnianie koordynacji wzrokowo-ruchowej i sprawności manualnej
– usprawnianie koordynacji wzrokowo-słuchowo-ruchowej
– rozwijanie percepcji słuchowej
W trakcie zajęć są także prowadzone działania zmierzające do wyrównywania braków w wiadomościach i umiejętnościach uczniów. Ważnym aspektem oddziaływań terapeutycznych jest także eliminowanie niepowodzeń szkolnych oraz ich emocjonalnych i społecznych konsekwencji, dotykających dzieci w skutek częstego doświadczania negatywnych ocen.
Na zajęcia terapii pedagogicznej kwalifikowane są dzieci na podstawie opinii (lub orzeczenia) poradni psychologiczno- pedagogicznej, w której zaleca się pracę korekcyjno-kompensacyjną ze względu na występujące trudności w czytaniu i pisaniu. Objęcie uczniów zajęciami specjalistycznymi wymaga zgody rodziców.
Zajęcia odbywają się w małych grupkach 2-5 osobowych, raz w tygodniu, w specjalnie przystosowanym gabinecie, wyposażonym w pomoce dydaktyczne, gry, programy komputerowe. Pomocą psychologiczno-pedagogiczną w formie zajęć korekcyjno-kompensacyjnych objęci są uczniowie oddziałów przedszkolnych i szkoły podstawowej.
Sylwia Wawrzyńska
Recepty na dobre czytanie
Uczeń młodszy
Uczeń starszy
Dla urozmaicenia można też uprzednio nagrać odpowiednie fragmenty tekstu na dyktafon, telefon komórkowy, zamiast czytać je „na żywo”. Nagrywanie daje dziecku okazję do samodzielnej pracy. W obydwu przypadkach należy czytać w nieco zwolnionym tempie, aby dziecko podczas słuchania nadążało ze śledzeniem tekstu w książce.
Uczeń starszy
W roku szkolnym 2018/2019 zajęcia z korektywy prowadzi p. Anna Przybysz
Poniedziałek – 9.50 – 10.35
Wtorek – 12.55 – 13.40
Środa – 9.50 – 10.35
Piątek – 10.45 – 11.30
Co to jest postawa ciała?
Postawa ciała jest cechą charakterystyczną każdego człowieka, po której możemy go poznać. Na to ogólne wrażenie składają się sylwetka , uzależniona w znacznym stopniu od budowy ciała, a także sposób „trzymania się” oraz poruszania człowieka. W utrzymaniu charakterystycznej dla człowieka postawy ciała istotną rolę odgrywa przyzwyczajenie, a więc , jak to inaczej określamy, nawyk ruchowy. Może to być nawyk prawidłowej bądź nieprawidłowej postawy ciała. Dlatego ważne jest , aby już u małego dziecka kształtować nawyk prawidłowej , czynnej postawy ciała, którą należy pielęgnować w życiu dorosłym.
Jak przeciwdziałać więc wadom postawy?
Pionowa postawa ciała powoduje, że przeciążony jest odcinek lędźwiowy kręgosłupa .Przy wszystkich codziennych czynnościach najczęściej przyjmujemy pozycje pochyloną ku przodowi, która nie jest w pełni zabezpieczona układem stabilizującym biernie. Poza tym osłabiony jest układ mięśniowy , zwłaszcza mięśnie grzbietu i brzucha, co wynika z niedoboru ruchu. Siedzący tryb życia wpływa również niekorzystnie na stan fizjologicznych krzywizn kręgosłupa i wydolność układu mięśniowego. Dlatego szczególnie cenne są formy aktywności ruchowej, które człowiek może kultywować przez całe życie np.: pływanie, narciarstwo, łyżwiarstwo, turystyka( piesza, rowerowa), tenis i inne gry sportowe. W każdym wieku dostępną formą aktywności ruchowej jest gimnastyka.
Poza wzmocnieniem odpowiednich zespołów mięśniowych niezbędne jest równoległe wyrabianie nawyku zachowania prawidłowej postawy ciała. Przyswojenie w dzieciństwie nawyku prawidłowych pozycji przy codziennych czynnościach zaowocują w wieku dorosłym .Należy jednak pamiętać , że dziecko czerpie wzory z otoczenia .Oto kilka wskazówek profilaktycznych dla naszych dzieci:
Pamiętajmy lepiej zapobiegać niż leczyć!
Anna Przybysz
Zajęcia z terapii polisensorycznej prowadzi p. Lidia Silska oraz p. Jystyna Sobolewska
Godziny pracy p. Lidii Silskiej :
Poniedziałek – 10.40 – 16.30
Wtorek – 12.50 – 15.40
Środa – 12.50 – 16.30
Czwartek – 12.50 – 15.30
Piątek – 8.50 – 15.50
Godziny pracy p. Justyny Sobolewskiej
Poniedziałek – 13.45 – 15.45
Czwartek – 8.50 – 11.50
Piątek – 8.55 – 9.55
Od roku szkolnego 2009/2010 w naszej szkole rozpoczęła działalność „Sala doświadczeń świata”. Przeznaczona jest ona dla dzieci w różnym wieku, u których stwierdzono zaburzenia w rozwoju psychoruchowym i które to zaburzenia nie pozwalają na prawidłowy rozwój dziecka w sferze poznawczej, emocjonalnej, społecznej a także ruchowej.
Terapia polisensoryczna stosowana w „Sali doświadczeń świata” ma za zadanie poprzez oddziaływanie na wiele zmysłów dziecka /wzrok, słuch, dotyk, węch i równowaga/ dostarczać nowych bodźców sensorycznych pobudzających zmysły do działania w nowych warunkach umożliwiających prawidłowy rozwój dziecka.
Należy pamiętać, że zmysły to podstawa rozwoju każdego człowieka, bowiem dostarczają one informacji o otaczającym nas świecie, wpływają na proces uczenia się i poznawania. Bez ich aktywizacji rozwój człowieka jest niemożliwy. Stąd właśnie pomysł zgromadzenia w jednym specjalnie przygotowanym pomieszczeniu (odpowiedni kolor ścian, odpowiednie oświetlenie, zaciemnione okno, dywan na podłodze) sprzętów silnie oddziałujących na poszczególne zmysły, wzbudzających ciekawość i zachęcających dziecko do podejmowania aktywności a jednocześnie wyhamowywania nieprawidłowych funkcji ( np. komunikacji) blokujących prawidłowy rozwój i utrudniających funkcjonowanie w nowych, jakże trudnych dla dziecka szkolnych warunkach.
Terapia polisensoryczna umożliwia im lepsze poznawanie i doświadczenie świata, ułatwia odbiór i interpretację bodźców pochodzących z otoczenia, zapewnia odprężenie i wypoczynek, umożliwia podjęcie nowych aktywności.
Różnorodność oferowanych bodźców odciąga uczniów od zachowań niepożądanych, które na co dzień dezorganizują zajęcia i uniemożliwiają im prawidłowe funkcjonowanie. Dzieci nadpobudliwe wyciszają się i uspokajają. Dzieci bierne i zahamowane wykazują aktywność, chęć poznawania i działania.
Wśród sprzętów, którymi dysponuje nasza „Sala doświadczeń świata” znajdują się:
– projektor kolorów i obrazów: jego podstawowym celem jest uwrażliwienie zmysłu wzroku na bodźce wizualne,koncentrowanie uwagi dziecka na zmieniających się na ścianach barwach i obrazach, rozwijanie kontroli nad pracą oczu- wyrabianie celowego spojrzenia w określone miejsce, umiejętność wodzenia wzrokiem za poruszającymi się przedmiotami .Pozwala także na wyszukiwanie powtarzających się sekwencji- rozwija spostrzegawczość i pamięć wzrokową.
– Lampa UV z elementami świetlnymi: urządzenie uspokajające, skupiające uwagę na przedmiotach, materiałach reagujących na promienie ultrafioletowe. Elementy podświetlane lampą zapewniają duży kontrast bodźców co ma szczególne znaczenie dla dzieci z drobnymi dysfunkcjami analizatora wzrokowego. Poprzez ćwiczenia z tą lampą można realizować wszystkie etapy rozwoju wzroku ( doskonalić fiksację- czyli skupianie wzroku, skokowość- czyli zdolność do wodzenia wzrokiem za poruszającymi się przedmiotami, rotacją- zdolność poruszania oczami we wszystkich kierunkach) oraz rozwijać orientację w schemacie ciała.
– Światłowody, kolumna bulgocząca i kula lustrzana wraz z reflektorem z kolorową tarczą- dostarczają silnych wrażeń wzrokowych poprzez zmieniające się kolory. Zwiększają koncentrację uwagi, wzbudzają zainteresowanie oraz chęć do działania. Sprzyjają także gromadzeniu nowych doświadczeń w zakresie percepcji dotykowej, wpływają na poprawę celowości działania , precyzji ruchu oraz kształceniu autoorientacji. Dzięki nim możliwa jest nauka przewidywania.
– Kostka interaktywna – współdziała z w/w urządzeniami z każdym osobno lub ze wszystkimi jednocześnie. Pozwala na logiczne planowanie działania, przewidywanie następstw działania ( przyczyna- skutek). Rozwija koordynację wzrokowo-ruchową tak niezbędną w procesie nauki w szkole.
– Zestaw płyt z muzyką relaksacyjną -w połączeniu z projektorem obrazów zapewnia odprężenie i wypoczynek. Poprawia koordynację wzrokowo-słuchowo-ruchową.
– Poducha relaksacyjna – pozwala przyjąć przez dziecko pozycję, w której bodźce są przez nie najlepiej odbierane i najkorzystniej na nie oddziałują .
Jedną z zasad terapii polisensorycznej jest „ podążanie za dzieckiem”. Ponieważ ono najlepiej wie, który zmysł chce stymulować do rozwoju, z którym ma problemy. Terapeuta wykorzystuje pozycję wybraną przez dziecko , delikatnie ingeruje w proces prawidłowego rozwoju zmysłów
i ukierunkowuje na dalsze działania tak aby dziecko czuło radość i zadowolenie z osiąganych rezultatów terapii i poznawanych nowych doświadczeń.
Prawidłowo funkcjonujące zmysły mają olbrzymi wpływ na prawidłowy rozwój Centralnego Układu Nerwowego . Czasami rodzic nie zdaje sobie sprawy z istniejących mikrozaburzeń układu nerwowego, które mają olbrzymi wpływ na prawidłowe funkcjonowanie dziecka wśród rówieśników/ w warunkach przedszkolnych i szkolnych/, na pokonywanie trudności w procesie uczenia się. Być może wystarczy zrobić „tak niewiele” , aby dziecko mogło zdobyć tak wiele. Może wystarczy nowe spojrzenie na rozwój własnego dziecka aby okres nauki w szkole przeszło ono radośnie, bogatsze o wiedzę i doświadczenia ułatwiające mu start w dorosłe życie.