Odruch dłoniowo-chwytny, tzw. odruch Palmara, ma olbrzymie znaczenie dla koordynacji motoryki małej i rozwoju mowy. Usta i ręce to dwa obszary służące nowonarodzonemu dziecku do „poznawania świata”. O znaczeniu ich niech świadczy fakt, że w mapie mózgu dot. narządów język i dłonie zajmują największą powierzchnię. Graniczą ze sobą i mogą w znacznym stopniu na siebie oddziaływać. Jest to bardzo ważne przy uwzględnianiu terapii. Doskonalenie małej motoryki doskonali rozwój mowy.
Miłej lektury tekstu „Odruch dłoniowo-chwytny, czyli odruch Palmara”.
Lidia Silska